Το  Friends stories αποτελεί μια νέα ενότητα στο blog μου, που δεν είναι ούτε κάτι περισσότερο ούτε κάτι λιγότερο από αυτό που μαρτυράει το όνομα της. Ιστορίες φίλων. Έχω ζητήσει λοιπόν, από τους απανταχού ταξιδιάρηδες,  να μου εξιστορήσουν μια ταξιδιωτική τους εμπειρία.  Δεν έχει σημασία αν η ιστορία αυτή είναι αστεία ή περίεργη, σημασία έχει να αφεθούμε και να  ταξιδέψουμε μαζί τους, κάθε φορά σε διαφορετικό σκηνικό.

Οι Traveller notes και η πηγή

Σήμερα μένουμε Ελλάδα και αρμενίζουμε προς την πανέμορφη Νάξο. Η σημερινή ιστορία έρχεται από τους Traveller notes, την Ευρυδίκη και τον Γιάννη. Τι μπορεί να συμβεί όταν ζητάς ταξιδιωτικές συμβουλές από μια φουρνάρισσα; Ελάτε να απολαύσουμε την ιστορία τους.

"Πολλά μπορούν να συμβούν όταν ξεκινάς πεζοπορία σε ένα μέρος που δεν γνωρίζεις επειδή στο πρότεινε η φουρνάρισσα του χωριού. Έτσι ξεκινάει λοιπόν η ιστορία μας, κάτω από τον καυτό ήλιο του Ιουλίου στο Φιλώτι της Νάξου. Φύγαμε λοιπόν από τον φούρνο με δυο καφεδάκια στο χέρι, ένα μπουκάλι νερό και την πληροφορία για μια πηγή που ξεκινά από το βουνό και καταλήγει σε μια βρύση ανάμεσα στα πλατάνια. Ακούστηκε σαν το ιδανικό μέρος για να πιούμε τον καφέ μας. Προχωρήσαμε, βρήκαμε ένα σταυροδρόμι και μια πινακίδα πεζοπορίας, που έγραφε αν θυμάμαι καλά 20 λεπτά. Δεν περιμέναμε να δυσκολευτούμε ιδιαιτέρα.
 Ως συνήθως όπως λέει ο Γιάννης, προτρέχω, έτσι και αυτή τη φόρα πριν προλάβουμε να εξερευνήσουμε την διαδρομή έκανα οτοστόπ στο πρώτο αμάξι που είδα. Οι δυο Νέο Ζηλανδές τουρίστριες προθυμοποιηθήκαν να μας μεταφέρουν ως εκεί. Βέβαια η προφορά τους δεν μας ήταν πολύ οικεία, η συνεννόηση ήταν πολύ δύσκολη και έτρεχαν με 180χλ/ωρα. Λίγα λεπτά μετά ανοίγω το GPS και συνειδητοποιούμε ότι βρεθήκαμε πολύ μακριά. Κάπου εκεί βλέπουμε μια πινακίδα που λέει «Προς την πηγή», την οποία φυσικά περάσαμε σε κλάσματα του δευτερόλεπτου. Έτσι ζητήσαμε να μας γυρίσουν λίγο πιο πίσω για να πάμε στην πηγή, που έγραφε η πινακίδα. Φτάνουμε στο σημείο, βλέπουμε ότι είχε άνοιγμα με χωματόδρομο όποτε οι τουρίστριες έστριψαν μέσα και στην ουσία βρεθήκαμε στο βουνό. Και οι τέσσερις νιώσαμε αρκετά προβληματισμένοι για την τοποθεσία. Ήμασταν στην μέση του πουθενά. Ο Γιάννης λίγο εκνευρισμένος από το πόσο έτρεχαν οι τουρίστριες λέει «Είμαστε εντάξει θα κατεβούμε εδώ». Με κοιτάει καλά καλά η μια κοπέλα λέγοντας «Είσαι σίγουρη; Εδώ δεν έχει τίποτα..» και όχι δεν ήμουν.

 Φεύγουν, είμαστε δυο χαμένοι άνθρωποι με τα καφεδάκια μας, το βουνό, τρεις κατσίκες και την πινακίδα που λέει «Προς τη πηγή». Αποφασίζει ο Γιάννης να ακολουθήσει την διαδρομή, παρότι έδειχνε ότι δεν οδηγεί πουθενά, πεπεισμένος ότι η πινακίδα δεν κάνει λάθος. Μετά από περπάτημα στον χωματόδρομο, μέσα στην ζέστη –εκνευρισμένη- καθώς βλέπω μόνο κατσίκες και πέτρες, γυρνώ προς τα πίσω. Ο Γιάννης συνεχίζει να πιστεύει ότι θα φτάσουμε και εγώ είμαι βέβαιη ότι έχουμε χαθεί. Με τα πολλά βγαίνουμε κάποια στιγμή και πάλι στον δρόμο. Ωστόσο, δεν πέρναγε κανείς. Βλέπαμε μόνο τα γύρω βουνά, τον ήλιο, ήμασταν δίχως σήμα στα κινητά, και με ελάχιστο νερό. Ακλουθούμε τον δρόμο με την ελπίδα να δούμε κάποιον να μας γυρίσει. Μετά από άλλο τόσο περπάτημα, ακούμε ένα αυτοκίνητο! Ευτυχώς οι ντόπιοι σταμάτησαν να μας πάρουν και μας γύρισαν αισίως στο χωριό. Μάθαμε κιόλας ότι οι πινακίδες είναι παλιές και ο δρόμος αυτός είναι πλέον κλειστός.

Υ.Γ Την πηγή δεν την είδαμε ποτέ, αλλά κάναμε βόλτα στο πολύ γραφικό χωρίο!"

Ανακαλύψτε τις περιπέτειες τους στα social media :

Facebook-  Traveller notes

Instagram - @travellernotesgr

ή στο προσωπικό τους blog travellernotesgr.com/

Αν έχετε και εσείς μια ταξιδιωτική ιστορία που πιστέυετε οτι πρέπει να ειπωθεί στείλτε την στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και μπορεί να δημοσιευθεί!