Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να έχω ταξιδέψει αρκετά, αλλά δεν έχω «ξαναπετύχει» κάτι σαν το Φιγκέρες. Πρόκειται για μια ήσυχη πόλη, που κατά τ’ άλλα μοιάζει λες και όλος ο κόσμος είναι έξω από το μουσείο του Νταλί περιμένοντας στην ουρά! Και μόνο όταν ο ήλιος δύει και η πόλη επανέρχεται στους κανονικούς της ρυθμούς, αφού οι ημερήσιοι ταξιδιώτες επιβιβάζονται στα λεωφορεία, μπορείς να αντιληφθείς τις κρυμμένες ομορφιές που έχει να σου προσφέρει.