Το  Friends stories αποτελεί μια νέα ενότητα στο blog μου, που δεν είναι ούτε κάτι περισσότερο ούτε κάτι λιγότερο από αυτό που μαρτυράει το όνομα της. Ιστορίες φίλων. Έχω ζητήσει λοιπόν, από τους απανταχού ταξιδιάρηδες,  να μου εξιστορήσουν μια ταξιδιωτική τους εμπειρία.  Δεν έχει σημασία αν η ιστορία αυτή είναι αστεία ή περίεργη, σημασία έχει να αφεθούμε και να  ταξιδέψουμε μαζί τους, κάθε φορά σε διαφορετικό σκηνικό.

Η Φένια και η χώρα φάντασμα!

 Η Φένια Τσαγανάκη έχει επισκεφθεί 59 χώρες, τις περισσότερες μόνη της, προτού το solo traveling γίνει της μόδας. Έχει εργαστεί ως διερμηνέας, γραμματέας και αεροσυνοδός, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται με το ελεύθερο επάγγελμα. Η ιστορία που μας αφηγείται έρχεται από την Υπερδνειστερία, μια χώρα φάντασμα. Ελάτε να την απολάυσουμε.

"Οι χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ανέκαθεν μου δημιουργούσαν μια έλξη και μια διάθεση να τις γνωρίσω. Από τα 15 κράτη έχω επισκεφτεί τα 10, και για κάθε διαφορετική χώρα τα συμπεράσματα που εξήγαγα ήταν τελείως διαφορετικά. Συμπεράσματα και ιστορικές αλήθειες που δε θα διάβαζα σε κανένα βιβλίο. Αλήθειες που τις ζεις με τα μάτια της ψυχής και τις βιώνεις διαβάζοντας τα βλέμματα των ανθρώπων.
 Ήταν το 2018 όταν γυρνώντας από ένα υπέροχο ταξίδι στην Κιργιζια, με έπιασε το λεγόμενο σύνδρομο που λέει κι ο Καββαδίας mal du depart, ο πόνος της μη αναχώρησης. Η Υπερδνειστερία μου φάνηκε μια ελκυστική ιδέα. Μα τι είναι τέλος πάντων αυτή η Υπερδνειστερία; Ακούγεται σαν αυτοάνοσο νόσημα ή κάποια γαστρεντερολογική ασθένεια. Είναι όμως μια στενή λωρίδα γης που σφηνώνεται ανάμεσα στη Μολδαβία και την Ουκρανία. Ένα μη αναγνωρισμένο κράτος που επιδιώκει την ανεξαρτησία του, ένα ακόμα μέλος των ημιαυτόνομων κομματιών της πρώην ΕΣΣΔ μαζί με τη Νότια Οσσετία, την Αμπχαζία, το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
 Η χώρα ήταν γριφος για δυνατούς λύτες και μάλιστα δε φημίζεται για τη προσφιλή της φύση στις γυναίκες καθώς έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά της με το εμπόριο λευκής σαρκός! Βρέθηκα μεσάνυχτα ολομόναχη στο έρημο Κισινάου και διανυκτέρευσα στο καλτ κατάλυμα Kishinev Hotel, με αισθητική μιας άλλης -σοσιαλιστικής- εποχής που στις δόξες της μπορεί να ήταν χλιδάτη. Την επομένη πήρα μια μαρσρούτκα και ξεκίνησα να ανακαλύψω τη μυστηρια αυτή χώρα που δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη. Στα σύνορα πέρασα έναν τυπικό έλεγχο και πήρα ένα χαρτάκι εισόδου που έγραφε πως μου επέτρεπαν να μείνω στη χώρα μόλις 10 ώρες! 
 Η πρωτεύουσα Τιρασπόλ είναι μια πόλη φάντασμα, της οποίας οι κάτοικοι έδειχναν να είναι μαντρωμένοι μες τα σπίτια τους. Έκανα λίγα χρήματα συνάλλαγμα καθώς η χώρα έχει δικό της νόμισμα που κυκλοφορεί μόνο εκεί και δε μπορείς να το ανταλλάξεις εκτός Υπερδνειστερίας. Μια χώρα που θύμιζε Μονόπολη με «πλαστό» χρήμα και κατοίκους φαντάσματα. Μια χώρα η ίδια φάντασμα.
 Αφού περιηγήθηκα ανάμεσα στα ατελείωτα σοβιετικά τετράγωνα μπλοκ, αντικρίζοντας ρωσορθόδοξους ναούς με χρυσοποίκιλτους τρούλους και παρκαρισμένα Lada γύρω τους, βρέθηκα στο Δημαρχείο με την τεράστια προτομή του Βλαντιμίρ Ιλίτς Λένιν να δεσπόζει μπροστά του. Απέναντι ακριβώς το Hotel Moscow περίμενε μάταια κάποιον τουρίστα. Επισκέφτηκα το μουσείο ιστορίας και τα άρματα μάχης που κοσμούσαν τη γύρω περιοχή κι έφτασα στο πιο αναγνωρισμένο σημείο της πόλης. Εκεί όπου ο σύντροφος Λένιν έστεκε ακόμα αγέρωχος, και όπου οι εναπομείναντες οπαδοί του μπορούσαν ακόμα να τον θαυμάσουν, να του αποτίσουν φόρο τιμής, να τον ευχαριστήσουν για το ένδοξο παρελθόν που τους χάρισε κάποτε, φαντάσματα του οποίου παρελθόντος έστεκαν ακόμα στην Υπερδνειστερία, πετούσαν πάνω από τα κεφάλια των ελάχιστων περιηγητών, περήφανα ενθύμια μιας εποχής που προσπάθησε να αντισταθεί στο τέρας, καταλήγοντας στο τέλος να του μοιάζει."

Ανακαλύψτε τις περιπέτειες της στα social media :
Facebook-  Fenia Tsag
Instagram-  @fenia42

Αν έχετε και εσείς μια ταξιδιωτική ιστορία που πιστέυετε οτι πρέπει να ειπωθεί στείλτε την στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και μπορεί να δημοσιευθεί!