Το  Friends stories αποτελεί μια νέα ενότητα στο blog μου, που δεν είναι ούτε κάτι περισσότερο ούτε κάτι λιγότερο από αυτό που μαρτυράει το όνομα της. Ιστορίες φίλων. Έχω ζητήσει λοιπόν, από τους απανταχού ταξιδιάρηδες,  να μου εξιστορήσουν μια ταξιδιωτική τους εμπειρία.  Δεν έχει σημασία αν η ιστορία αυτή είναι αστεία ή περίεργη, σημασία έχει να αφεθούμε και να  ταξιδέψουμε μαζί τους, κάθε φορά σε διαφορετικό σκηνικό.

Η Μαρία και ο ύφαλος!

Η Μαρία Ορφανίδου από τη Θεσσαλονίκη είναι η εμπνεύστρια και διαχειρίστρια του blog "Trips of our life". Έχοντας πραγματοποιήσει πολλά και ιδιαίτερα ταξίδια, είναι γεμάτη από εμπειρίες και ταξιδιωτικές ιστορίες, οπότε θεωρώ ταιριάζει γάντι σε αυτή τη στήλη. Ελάτε να απολαύσουμε αυτή που επέλεξε για εμάς.

"Είναι γνωστή η αγάπη μου για τους τροπικούς βυθούς, και κυρίως για τους κοραλλιογενείς υφάλους. Έχω κολυμπήσει σε αρκετούς, συνήθως μόνη μου με μάσκα (snorkeling) ή ακολουθώ μικρά γκρουπ ντόπιων για πιο μακρινά σημεία με σκάφος. Η σημερινή μου ιστορία διαδραματίστηκε τρία περίπου χρόνια πριν, στην Ερυθρά θάλασσα, λίγο έξω από την παραθαλάσσια Αιγυπτιακή πόλη Hurghada.

Είχα κλείσει λοιπόν ένα snorkeling tour με ένα ντόπιο γραφείο για κολύμπι σε έναν κοραλλιογενή ύφαλο της περιοχής. Ο ύφαλος της Hurghada ήταν σε γενικές γραμμές κατεστραμμένος και ένας από τους χειρότερους που έχω δει μέχρι στιγμής. Απογοητευμένη από tour προηγούμενης ημέρας, ακολούθησα ένα άλλο γκρουπ σε διαφορετικό σημείο που τελικά αποδείχτηκε πολύ πιο ενδιαφέρον. Όταν πας για κολύμπι και κυρίως για snorkeling ή καταδύσεις, ενδείκνυται να ακολουθείς τον οδηγό-δύτη, ή να έχεις τουλάχιστον ένα ακόμα άτομο μαζί σου. Έτσι λοιπόν κάνω συνήθως, μόνο που αυτή τη φορά σε μία από τις 3 βουτιές μας αποφάσισα να αφήσω το γκρουπ, γιατί ο ύφαλος λίγο πιο πέρα φαινόταν πιο ελκυστικός. Και όντως, ανακάλυψα έναν πραγματικά πολύχρωμο κήπο κοραλλιών, τον οποίο απολάμβανα εντελώς μόνη! Χαζεύοντας για αρκετή ώρα το πανέμορφο υποβρύχιο τοπίο και ακολουθώντας τα πολύχρωμα ψάρια όλο και πιο μέσα στον ύφαλο, ένιωσα ξαφνικά ισχυρά υποβρύχια ρεύματα να με τραβάνε προς τα κοράλλια. Για όσους δε γνωρίζουν, τα κοράλλια, εκτός ότι είναι ζώα και όχι βράχια, είναι πάρα μα πάρα πολύ κοφτερά και μπορούν να σου κάνουν μεγάλη ζημιά σε περίπτωση που πέσεις πάνω τους. Την προηγούμενη ημέρα, είχα ανάλογη εμπειρία όταν δυνατό ρεύμα με πέταξε πάνω στον ύφαλο έξω από το ξενοδοχείο μου και μου έκανε πληγή στο πόδι, της οποίας το σημάδι δεν έχει φύγει μέχρι και σήμερα. Οπότε, καταλαβαίνοντας ότι τα ρεύματα με πετούσαν ξανά πάνω στα κοράλια, έβγαλα το κεφάλι μου έξω από το νερό για να δω που βρίσκομαι, και σιγά σιγά να κολυμπήσω προς το γκρουπ μου. Προς μεγάλη μου έκπληξη όμως, ήμουν εντελώς μόνη σε ένα σημείο της Ερυθράς θάλασσας όπου δε φαινόταν τίποτα τριγύρω παρά μόνο νερό! Ούτε άνθρωπος, ούτε σκάφος, ούτε τίποτα!!! Ο μοναδικός μου εξοπλισμός ήταν τα βατραχοπέδιλά μου, οπότε μπορούσα τουλάχιστον να πατήσω πάνω στον ύφαλο για να δω πιο πέρα, χωρίς να σκίσω τα πόδια μου. Υπό άλλες συνθήκες δεν πατάω ποτέ πάνω στα κοράλλια, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν είχα άλλη επιλογή. Δυστυχώς τα ρεύματα ήταν τελικά τόσο δυνατά, που δεν μπορούσα όχι να κολυμπήσω προς τα πίσω, αλλά ούτε καν να σταθώ όρθια!!!

Η αλήθεια είναι ότι ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΗΚΑ! Άρχισα να τσιρίζω μπας και με ακούσει κανένας και έρθει να με σώσει. Ούρλιαζα για αρκετή ώρα, μέχρι που στο πολύ βάθος ακούστηκε ο οδηγός μου να φωνάζει το όνομά μου. Προφανώς είχε μετρήσει τα άτομα και ανακάλυψε πως η μοναδική τρελή Ελληνίδα του γκρουπ εξαφανίστηκε. Μετά από λίγα λεπτά και αφού μιλούσαμε μεταξύ μας για να καταλάβει και ο ίδιος που βρίσκομαι, ήρθε και με τράβηξε με ένα σωσίβιο. Ειλικρινά ντράπηκα, ένοιωσα σαν το παιδάκι μπροστά στο δάσκαλο μετά από ζαβολιά, γι' αυτό έφυγα γρήγορα κολυμπώντας προς το σκάφος πριν αρχίσει εκείνος να με μαλώνει. Φτάνοντας, οι υπόλοιποι ήταν ακόμα μέσα στη θάλασσα, οπότε βρήκα κι εγώ την ευκαιρία να συνεχίσω το κολύμπι λίγο πιο πέρα. Δεν τα κατάφερα όμως, γιατί ο οδηγός μου τελικά με έδεσε μ' ένα σκοινί και μου είπε: ή θα ανέβεις πάνω στο σκάφος, ή θα κολυμπήσεις δεμένη....τι να έλεγα, ότι είχε άδικο; ήμουν τελικά για δέσιμο!!"

Ανακαλύψτε τις περιπέτειες της στα social media :

Facebook-  Trips of our life

Instagram - @tripsofourlife

ή στο προσωπικό της blog www.tripsofourlife.com

Αν έχετε και εσείς μια ταξιδιωτική ιστορία που πιστεύετε ότι πρέπει να ειπωθεί στείλτε την στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και μπορεί να δημοσιευθεί!